Tembung Lingga

Tembung lingga iku tembung sing durung owah saka asalé (tembung asal). Tembung lingga duwé teges kang bisa béda nalika wis diwènèhi ater-ater utawa panambang kang banjur dadi Tembung Andhahan.  Saben tembung lingga bisa ndadekake tembung andhahan.

Tuladha: sapu, pangan, arit, tuku, pacul

Tembung, yaiku rerangkening swara kang kawedhar saka jroning tutuk kang ngemu teges lan dingerteni surasane. Saben rerangken swara kang metu saka jroning tutuk tur ngemu teges, iku diarani tembung. Dene yen ana rerangken swara kang metu saka jroning tutuk tanpa mawa teges, rerangken swara iku ora kalebu tembung.

Tembung lingga utawa kata asal (kata dasar), yaiku tembung kang isih wuluh kang during owah saka asale utawa durung rinaketan apa-apa. Ana kang ngarani yen tembung lingga iku tembung kang isih wantah utawa isih jalaran tembung iku durung nate kawuwuhan apa-apa.

Manut cacahing wanda, tembung lingga bisa kagolongake dadi 3 wujud, yaiku tembung lingga ana kang dumadi saka sawanda (tembung wod), rong wanda, utawa telung wandha. Wandha iku basa indonesiane ateges suku kata.

Lingga sawanda (wod)	Lingga rong wanda	Lingga telung wanda
Gong	Pari	Rekasa
Bom	Pitik	Kulina
Las	Amben	Kapiran
cet	wajan	Mustaka

Wanda basa Jawa bisa dibedakna dadi loro yaiku:

1.      Wanda menga (terbuka) yaiku yen pungkasane wanda awujud vocal.

2.      Wanda sigeg (tutup), yaiku yen pungkasane wanda awujud konsonan.